پیشگیری از پارکینسون با انجام فعالیت‌های ورزشی
داشتن فعالیت های ورزشی می‌تواند به بیماران مبتلا به پارکینسون کمک بسزایی نماید تا بتوانند ضمن داشتن احساس بهتر، به راحتی توانایی حرکت کردن داشته باشند.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری و به نقل از گزارش منتشرشده در پایگاه خبری Health Day، افراد مبتلا به پارکینسون در مراحل اولیه ممکن است بتوانند تشدید این بیماری را ازطریق داشتن یک رژیم ورزشی مناسب به تاخیر بیندازند و به روند کندشدن بیماری خود کمک کنند.
براساس این گزارش، افرادی که فعالیت بدنی بیشتری دارند در مقایسه با افرادی که بیشتر بی‌تحرک هستند، کمتر در معرض خطر ابتلا به پارکینسون قرار می گیرند. انجام فعالیت های بدنی اثرات مفیدی بر بسیاری از سیستم های بدن ازجمله استخوان ها، قلب، ریه و … دارد و منجر به پیشگیری یا به تاخیر انداختن بیماری پارکینسون می شود.
از اینرو، با انجام فعالیت های ورزشی گوناگون می توان بهبود معنی‌داری در علائم بیماری پارکینسون مشاهده کرد. همچنین محققان عنوان کردند که فیزیوتراپی که به طور ویژه برای بیماران پارکینسونی درنظر گرفته شده است می‌تواند بهترین درمان برای علائم خاص این بیماری باشد.
بیماری پارکینسون یک بیماری مغزی است که به تدریج سلول های تولیدکننده دوپامین (ماده شیمیایی کمک کننده به تنظیم حرکت و واکنش های احساسی) را از بین می برد. این بیماری از تعادل پیچیده بین حساسیت ژنتیکی و عوامل محیطی ناشی می شود.
در واقع، پارکینسون یک اختلال پیشرونده سیستم عصبی است که بیشتر افراد بالای ۶۰ سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در مردان نسبت به زنان شایع تر است که علائم آن شامل لرزش، سفت شدن اندام ها، کندی حرکت، مشکلات تعادلی و عدم هماهنگی، افسردگی، مشکلات عاطفی و خلقی، خستگی، مشکلات خواب و حتی مشکلات حافظه و تفکر است.
«الکه کالبه»، استاد روانشناسی پزشکی دانشگاه کلن آلمان می گوید: بیماری پارکینسون قابل درمان نیست، اما می توان با اقداماتی مانند فیزیوتراپی و سایر فعالیت های ورزشی، علائم حاصل از بیماری را کاهش داد. تا پیش از این مشخص نبود که کدامیک از فعالیت های ورزشی می توانند بهتر از سایر فعالیت ها در کاهش علائم بیماری پارکینسون کمک کنند که با بررسی های صورت گرفته مشخص شد که برخی از فعالیت های ورزشی منجر به بهبود حرکت افراد و حتی بهتر شدن کیفیت زندگی آنها می شود.
در پژوهش صورت گرفته محققان ۱۵۶ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را تجزیه و تحلیل کردند که این کارآزمایی ها شامل ۸۰۰۰ نفر از سراسر جهان بودند که بزرگترین و جامع ترین مرور سیستماتیک در حوزه اثرات فعالیت های ورزشی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون است.
در نهایت، محققان دریافتند که ورزش‌های بدنی ازجمله تحرک بدنی، ورزش و ایروبیک در آب، تمرینات قدرتی و استقامتی، تای چی، یوگا و فیزیوتراپی باعث بهبود خفیف تا شدید در شدت علائم حرکتی و همچنین کیفیت زندگی در این بیماران شده است. بسیاری از مشارکت کنندگان با داشتن میانگین سنی ۶۰ تا ۷۵ سال دارای بیماری خفیف تا متوسط بودند که در هنگام بررسی هیچ گونه اختلالی در فرآیندهای فکری آنها ایجاد نشد.
همچنین، «موریتز ارنست» نویسنده ارشد این پژوهش از دانشگاه کلن آلمان نیز گفت: بهبودهای بالینی معنی داری در شدت علائم حرکتی برای اکثر انواع ورزش ها مانند تمرین هایی برای بهبود راه رفتن، تعادل و حرکت، تمرینات ورزشی، ذهنی و بدنی مشاهده شده است و اثرات مشابهی نیز در شدت علائم حرکتی پس از انجام تمرینات آب درمانی، تمرینات قدرتی و استقامتی دیده شد. از اینرو، افراد مبتلا به بیماری پارکینسون می‌توانند از برنامه های ورزشی ساختاریافته مختلف برای بهبود شدت علائم حرکتی استفاده کنند.
«دانیل کورکوس»، سرپرست تیم تحقیقاتی و استاد فیزیوتراپی و علوم حرکتی انسانی در دانشگاه نورث وسترن آمریکا، هم بیان کرد که ممکن است داروهای پارکینسون عوارض جدید مضری ایجاد کنند که اثربخشی آنها با گذشت زمان کاهش می یابد، بنابراین درمان های جدید موردنیاز است که باید هرچه زودتر در روند بیماری مداخله کنیم بخصوص با انجام فعالیت های ورزشی شدید، احتمال اینکه بتوانیم از پیشرفت بیماری جلوگیری کنیم بیشتر است.
از اینرو، درصورتی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستید و میخواهید پیشرفت علائم خود را به تعویق بیندازید باید سه بار در هفته با ضربان قلب حداکثر بین ۸۰ تا ۸۵ درصد ورزش کنید و آنچه اهمیت دارد این است که در اوایل زندگی ورزش کردن را آغاز کنید تا بتوانید از بروز یک اختلال عصبی مانند بیماری پارکینسون جلوگیری کرده و یا آن را به تاخیر بیندازید.
مترجم: فریبا بهزاد
منبع: www.healthday.com
