راهبردهای بازنشستگی کشورهای OECD

نظام‌های بازنشستگی کشورهای OECD بسیار متنوع است و با حفظ چشم انداز مالی، در ارائه درآمد بازنشستگی دارای اهداف گسترده‌ای به افراد سالخورده هستند.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل صندوق بازنشستگی کشوری، اینگونه کشورها ضمن ترویج سیاست‌های بازنشستگی منجر به بهبود عملکرد سیستم‌های بازنشستگی می‌شوند. درحال حاضر با توجه به شرایط دشوار اقتصادی و مالی اکثر چارچوب‌های بازنشستگی نیازمندند که افراد مسن سازگاری بلند مدت را با شرایط موجود از خود بروز دهند. به‌طورکلی حمایت اجتماعی میزان مسئولیت‌پذیر بودن کشورها را در برابر حمایت از استانداردهای زندگی افراد محروم و قشر آسیب‌پذیر می‌سنجد.
در این کشورها مزایا به خانواده‌های کم درآمد، افراد مسن، معلولین، بیماران، بیکاران و یا جوانان تعلق می‌گیرد و هزینه‌های اجتماعی آنها نیز شامل مزایای نقدی، ارائه کالا و خدمات مستقیم و معافیت‌های مالیاتی با اهداف اجتماعی است، همچنین برنامه‌های اجتماعی آنان شامل توزیع مجدد منابع مالی در تمامی خانوارها و یا مشارکت‌های اجباری است.
در سال ۲۰۰۹ هزینه‌های بازنشستگی کشورهای OECD با توجه به تولید ناخالص ملی (GDP) متفاوت است به‌عنوان مثال کمترین هزینه‌های بازنشستگی مربوط به کشور مکزیک با مقدار ۱.۷ % تولید ناخالص ملی و بیشترین هزینه‌های بازنشستگی متعلق به کشور ایتالیا با مقدار ۱۵.۶ % تولید ناخالص ملی است.

تهیه و ترجمه: فریبا بهزاد