محرم، حدیث عشق ناب آمد
محرم، حدیث عشق ناب آمد
محرمی دیگر، عزا و ماتمی برای دردانه‌ی رسول مهربانی از راه رسید و باردیگر بنیاد صبر، بی صبر شد.
نوحه ها و مرثیه ها از واقعه‌ای می‌گویند که در صفحات تاریخ تاب ماندن نداشت، بلکه در همه‌ی دوران ها زندگی کرد و جاویدان ماند.
محرم، تنها یک واژه و روایت نیست. شگفتی محرم به غوغایی است که امام حسین (ع) در حماسه ای سترگ در کربلا رقم زد و بیش از ۵۰۳ هزار روز همچنان مانا و ماندگار بوده و هست.
محرم، مفهومی از حدیث زیبایی شناختی یک عشق ناب است.
درود بیکران باری تعالی (جل جلاله ) بر تو ای مظلوم دوران ها.
((سلام بر تو اى ابا عبدالله؛ سلام بر تو اى فرزند رسول خدا (ص)؛ سلام بر تو اى فرزند امیر المؤمنین (ع) و اى فرزند سیّد اوصیا؛ سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا (س) سیّده بانوان اهل عالم؛ سلام بر تو اى کسى که از خون پاک تو و پدر بزرگوارت خداوند باری تعالی انتقام می کشد؛ و از ظلم و ستم وارد بر تو دادخواهى می کند.سلام بر تو و بر ارواح پاکى که در حرم مطهرت با تو مدفون شده اند.
از من برهمه‌ی شما تا ابد درود و تحیت و سلام خدا باد. تا دلیل و شب و روز در جهان باقی و برقرار است. اى اباعبدالله همانا تعزیتت (در عالم) بزرگ و مصیبتت درجهان بر ما شیعیان و تمام اهل اسلام سخت، عظیم، ناگوار و دشوار بود و تحمل آن مصیبت بزرگ نیز در آسمانها برهمه اهل سماوات سخت و دشوار بود. پس خدا لعنت کند امتى که اساس ظلم و ستم را بر شما اهل بیت رسول خدا (ص) بنیاد کردند و خدا لعنت کند امتى را که شما را از مقام و مرتبه (خلافت) خود منع کردند و رتبه هایى که خدا مخصوص به شما گردانیده بود، از شما گرفتند.
و لعنت خدا بر ملتی که شما را کشت و خدا لعنت کند آن مردمى را که از امراى ظلم و جور براى پیکار و قتال با شما اطاعت کردند.
من به سوى خدا و به سوى شما از آن ظالمان و پیروان و دوستان شان بیزارى می جویم.
اى ابا عبد الله الحسین (ع)، من تا قیامت درصلح و سازشم با هر که با شما در صلح است و در جنگ و جهادم با هر که با شما در جنگ است.
خدا خاندان آل زیاد و خاندان آل مروان را لعنت کند و لعنت کند بنى امیه و پسر مرجانه را و لعنت کند عمر سعد را و شمر را و خدا لعنت کند گروهى را که اسب‌ها را براى جنگ با حضرتت زین و لگام بستند و بناگاه بر تو هجوم آوردند و براى جنگ با تو مهیا گشتند.
پدر و مادرم فداى تو باد؛ تحمل حزن و مصیبت بر من به واسطه ظلم و ستمى که بر شما رفته سخت دشوار است. پس از خدایى که مقام تو را گرامى داشت و مرا هم به واسطه دوستى تو عزّت بخشید از او درخواست می کنم که روزى من گرداند تا با امامی یاوری شده از اهل بیت محمد صلى الله علیه وآله خون خواه تو باشم. پروردگارا مرا به حق حضرت امام حسین (ع) نزد خود در دنیا و آخرت وجیه و آبرومند گردان.
اى ابا عبد الله؛ من به درگاه خدا تقرب می‌جویم و به درگاه رسولش و به نزد امیر مومنان(ع) و حضرت فاطمه(س) و حضرت امام حسن (ع) و به حضرت تو تقرب می طلبم به واسطه محبت و دوستى تو و بیزارى ازکسانى که اساس و پایه ظلم و بیداد را بر شما بنا نهادند و بیزارم از پیروان آنها و به درگاه خدا و نزد شما اولیای خدا از آن مردم ستمکار ظالم بیزارى می جویم و اول به درگاه خدا؛ سپس نزد شما تقرب می جویم به سبب دوستى شما و دوستى دوستان شما و به سبب بیزارى جستن از دشمنان شما و بیزارى از مردمى که با شما به جنگ و مخالفت برخاستند و از پیروان آنها که شالوده‌ی ظلم را بنا کرد، بیزارى می جویم.
اى بزرگواران؛ من در صلح و سازشم با هرکس که با شما صلح است و در جنگ و مخالفتم با هر کس که با شما به جنگ است و دوستم با دوستان شما و دشمنم با دشمنان شما. پس از کرامت حق درخواست می کنم به معرفت شما و دوستان شما مرا گرامى سازد و همیشه بیزارى ازدشمنان شما را در دو عالم به مقام صدق و صفاى با شما مرا ثابت بدارد و باز از خدا درخواست می کنم که به مقام محمودى که خاص شما است نصیبم سازد که دررکاب امام زمان (ع) شما اهلبیت، که هادى و ظاهر شونده ناطق به حق است؛ خون خواه باشم.
و از خدا به حق شما و به شأن و مقام تقرب شما نزد خدا درخواست می کنم، که ثواب غم وحزن و اندوه مرا به واسطه مصیبت بزرگ شما، بهترین ثوابى که به هر مصیبت زده اى عطا می کند به من آن ثواب را عطا فرماید و مصیبت شما آل محمد (ص) در عالم اسلام بلکه در تمام عالم سماوات و ارض چقدر بزرگ بود و بر عزادارانش تا چه حد سخت و ناگوار گذشت. پروردگارا مرا در این مقام که هستم از آنان قرار ده که درود و رحمت و مغفرتت شامل حال آنها است. پروردگارا مرا به آیین محمد(ص) و آل اطهارش زنده بدار و به هنگام رحلت هم به آن آیین بمیران و در دنیا و آخرت با شما قرار دهد.
پروردگارا این روز؛ روزى است که بنى امیه و پسر زن جگر خوار و یزید پلید لعین، پسر معاویه ملعون آنرا مبارک می دانستند. در زبان تو و زبان رسول تو صلى الله علیه و آله در هر مسکن و منزل که رسول تو توقف داشت همه جا او را به لعن یاد کرد.
پرورگارا؛ لعنت فرست بر ابى سفیان و بر پسرش معاویه و پسرش یزید پلید. برهمه آنان لعنت ابدى فرست و این روز (عاشورا) روزى است که آل زیاد لعین و آل مروان بن حکم خبیث، به واسطه قتل حضرت حسین صلوات الله علیه شادان بودند.
پروردگارا تولعن و عذاب الیم آنان را چندین برابر گردان. پروردگارا من به تو در این روز و در این مکان و در تمام دوران زندگانى به بیزارى جستن و لعن بر آن ظالمان و دشمنى آنها و بدوستى پیغمبر (ص) وآل اطهار او تقرّب می جویم.
پروردگارا تو لعنت فرست بر نخستین ظالمى که در حق محمد(ص) و آل پاکش صلوات الله علیهم ظلم و ستم کرد و آخرین ظالمى که از آن ظالم نخستین درظلم تبعیّت کرد.
پروردگارا تو بر جماعتى که برعلیه حضرت امام حسین(ع) به جنگ برخاستند لعنت فرست و بر شیعیان شان و بر هر که با آنان بیعت کرد و از آنها پیروى کرد، خدایا بر همه لعنت فرست.
سلام بر تو اى ابا عبد الله و بر ارواح پاکى که فانی در وجود تو شدند. سلام خدا از من تا ابد بر شما باد. مادامى که شب و روزی برقرار و باقى است و خدا این زیارت مرا آخرین عهد با حضرتت قرار ندهد.
سلام بر حضرت امام حسین (ع) و بر حضرت على بن الحسین (ع) و بر فرزندان حسین(ع) و بر اصحاب حسین (ع)
پروردگارا؛ لعنت مرا مخصوص اولین شخص ظالم و آنگاه در حق دومین و سوّمین و چهارمین گردان.
پروردگارا؛ لعنت بر پنجمین آنها یزید ظالم و باز لعنت بر عبید الله بن زیاد و عمر سعد و شمر و آل ابى سفیان و آل زیاد و آل مروان تا روز قیامت.
خدایا؛ ترا ستایش می کنم به ستایشی که شکرگزاران تو بر غم و اندوه که به من در مصیبت رسید.
حمد و ستایش خداوند متعال بر اندوه و غم بزرگ عزایم.
خدایا؛ شفاعت امام حسین (ع) را در روزی که بر تو ورود می کنم روزیم کن و درروزی که بر تو وارد می شوم قدم هایم را به صدق و صفا نزد خود ثابت قدم نگه دار و با امام حسین (ع) و یارانش (که جانشان را بذل کردند و بر آنان سلام باد) همنشینم کن.))
فرازهای زیارت عاشورا
