سیاست‌های بازنشستگی فقط به پرداخت مستمری خلاصه نمی‌شود

استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با بیان اینکه سیاست‌های بازنشستگی فقط به پرداخت مستمری خلاصه نمی‌شود، گفت: به علت پیچیدگی و چند بعدی بودن این پدیده، باید به بسیاری از عوامل دیگر در فرایند بازنشستگی توجه شود.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری، مریم شریفیان ثانی در نشست هم اندیشی «جایگاه بازنشستگی در نظام تامین و رفاه اجتماعی» در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران، با بیان اینکه الزامات سیاست‌های اجتماعی در تدوین سیاست‌های سالمندی و بازنشستگی ابعاد مختلفی دارد، افزود: مساله سالمندی یک پدیده پیچیده و چند بعدی است و ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی آن، موجب توجه به این مرحله از دوران زندگی و سیاست‌گذاری در این حیطه شده است.
وی با بیان اینکه راه حل‌های سریع و عملی، برای اطمینان از پایداری مالی و اقتصاد کلان، سلامت و بهتر زیستن شهروندان در تمام سنین لازم است، اظهار داشت: توجه به سیاست‌های بازنشستگی تا بعد از جنگ جهانی دوم، به شکل سازمان یافته مطرح نبود و پیش از آن به صورت پراکنده از قانون ۱۸۵۹ در بریتانیا استفاده می‌شد و پس از آن به عنوان الگویی برای سایر کشورهای اروپایی و حتی سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ صنعتی برای پاسخگویی به نیازهای کارکنان، قرار گرفت.
شریفیان ثانی ادامه داد: امروز دیگر مساله نیاز مالی بازنشستگان مطرح نیست و این مربوط به دوره‌های قبل است؛ اکنون بحث حقوق شهروندی بازنشستگان و سالمندان مطرح است.
وی با تاکید بر اینکه سیاست‌های بازنشستگی فقط به پرداخت مستمری خلاصه نمی‌شود، خاطرنشان کرد: به علت پیچیدگی و چند بعدی بودن این پدیده، باید به بسیاری از عوامل دیگر در فرایند بازنشستگی توجه شود.
شریفیان ثانی، اضافه کرد: از نظر تاریخچه‌، از اواخر قرن بیستم به بعد، بحث سالمندی با رویکرد جدید مطرح می‌شود؛ در سال‌های قبل از آن، رویکرد این بود که فقط جبران خسارت‌ها و هزینه‌های ناشی از معلولیت سالمندان پاسخ داده می شد. به تدریج تحقیقات نشان داد که این گروه از افراد وقتی از بازار کار خارج می‌شوند، به فقر می‌رسند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه آموزش، سلامت، مسکن و اشتغال ارتباط تنگاتنگی با بازنشستگان دارد، گفت: برخی از اقدامات و تامین نیازها در حیطه تامین اجتماعی نیست؛ این گروه از افراد جامعه، در این دوران نیازمند مسکن‌های مناسب هستند.
وی به تبعات بازنشستگی زودهنگام نیز اشاره کرد و افزود: وقتی بازنشستگی زود هنگام اتفاق می افتد، به ویژه هنگامی که برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری لازم وجود نداشته باشد، هزینه‌های اضافی به صندوق‌های بازنشستگی و سازمان‌های رفاهی، تحمیل می شود و اجرای چنین سیاست های در بلندمدت امکان پذیر نیست.
شریفیان ثانی ادامه داد: یکی از سیاست‌هایی که می‌توان برای فعال ماندن افراد بازنشسته در جامعه اجرا کرد، بازنشستگی تدریجی است که ساعت کار کم می‌شود اما هنوز فرد در بازار کار حضور دارد.
عضو ه?ات علم? دانشگاه علوم بهز?ست? و توانبخش? با بیان اینکه هم اکنون ۶.۲ میلیون یعنی ۸.۲ درصد جمعیت کشور را سالمندان بالای ۶۰ سال تشکیل می‌دهند که تا سال ۱۴۳۰ حدود ۲۵ درصد جمعیت را به خود اختصاص خواهند داد، اظهار داشت: در سال ۱۹۷۰ میلادی به ازای ۱۰ نفر شاغل یک نفر بازنشسته بالای ۶۴ سال وجود داشت که این رقم در سال ۲۰۵۰ میلادی در کشورهای اروپایی به ازای هر ۴ نفر شاغل و در برخی کشورها به ازای هر ۲ نفر شاغل، یک سالمند می رسد.
وی تاکید کرد: تمام این مسائل روی الگوهای سبک زندگی و مشارکت اثر می‌گذارد که متاسفانه هیچ کاری در این زمینه انجام نشده است.

خبرنگار: محسن دلیلی
عکاس: راحله شیخ