بحران صندوقهای بازنشستگی جز در سایه توسعه سیاسی مرتفع نمیشود
معاون اقتصادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه مشکل بنگاههای بزرگ اقتصادی در فساد و ناکارآمدی و عدم شفافیت آن ها نهفته است، گفت: شک نکنید بخش مهمی از فشارها بر آقای ربیعی برای در اختیار گرفتن مدیریت این بنگاههای بزرگ اقتصادی است و بخش عمده این انتقادها به خاطر مسائل سیاسی است.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری، به نقل از خبرگزاری ایلنا، حجتالله میرزایی در دوازدهمین کنگره سراسری سازمان عدالت و آزادی با اشاره به راهکارهای پیشرفت و توسعه کشور اظهار داشت: به عنوان یک مدیر اقتصادی تاکید میکنم حل و فصل مسائل ایران در گرو توسعه سیاسی و توانمندسازی نهادهای مدنی به منظور دستیابی به توسعه فراگیر است.
میرزایی خاطرنشان کرد: تجربه تلخ دولتهای نهم و دهم نشان داد در حالی که سیاستهای بسیار افراطی به نام عدالت انجام شد، اما کشور، فرصتهای بزرگ توسعه را برای مدتی طولانی از دست داد.
وی با اشاره به برخی بحرانهای بزرگ اقتصادی امروز، یادآور شد: ناباروری اقتصادی، رکود تورمی، ناموزونی منطقهای که در سطح بحران در حال رخ دادن است، و برخی دیگر از مشکلات همچون بحران زیستمحیطی و بحران صندوقهای بازنشستگی جز در سایه توسعه سیاسی مرتفع نمیشود.
میرزایی ادامه داد: آنچه امروز به عنوان خروج از رکود بنگاههای بزرگ از آن یاد میشود و خروج از آن نیازمند دستیابی به رشد اقتصادی فراگیر، ایجاد اشتغال و دوری از بحران بزرگ بیکاری جوانان است، نه درسایه سیاستهای اقتصادی متعارف بلکه در سایه ایجاد زیرساختهای توسعه نهادهای مدنی امکان پذیر خواهد بود.
معاون اقتصادی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی اضافه کرد: بخشی دیگر از این بحران، فقدان بازار رقابتی است. در شرایطی که نه مقیاس، نه اندازه و نه اقتضائات بنگاهها مشخص و نه حد و تناسب توانایی مدیران آنها مشخص است، طبیعی است که مدیران با سوء گیری های خاص این بنگاهها را به سمتی میبرند که از مرز فاجعه عبور کرده است. آنچه امروز به آن نیاز داریم شکلگیری یک بازار شفاف رقابتی مدیران در سطح ملی است.
وی به بحث صندوقهای بازنشستگی نیز اشاره کرد و گفت: همچون مساله آب که بسیار جدی است و از مرز بحران عبور کرده و به فاجعه رسیده، این صندوقها نیز چنین وضعیتی دارند و کسی حاضر نیست در حل مسایل آن ها مشارکت کند. نباید فراموش شود با این روند، چیزی به عنوان صندوق بازنشستگی برای نسلهای آینده باقی نمیماند.
میرزایی با تاکید بر اینکه آنچه امروز در توسعه صنعتی کشور شاهد هستیم، الگویی به شدت آشفته است که در غیاب شفافیت و نهادهای مدنی ایجاد شده، گفت: آیا همه این بحرانها در حوزه صندوقهای بازنشستگی در دولتهای نهم و دهم رخ داده است؟! البته سنگینی بار تصمیمات غیرخردمندانه در دولت های نهم و دهم، و شتاب بیش از حد در این زمینه به حدی بوده که زمان وقوع فاجعه را تسریع کرده، اما بپذیریم که در غیاب نهادهای سیاسی کارآمد و در غیاب شفافیت و گفتوگویی فراگیر، همگی در بروز این فاجعه مشارکت داشتهایم.
میرزایی تاکید کرد: مهمترین مخالفان بحث صندوقهای بازنشستگی گروههای خردمند و فرهیخته جامعه هستند، چرا که قطعاً اصلاحات این صندوقها ممکن است، منافع این گروهها از جمله اعضای هیات علمی و قضات را در خطر قرار داده و وضعیت کارگران و گروه های آسیب پذیر را بهتر کند.
وی شعار دولت کوچک یا دولت بزرگ را شعاری بیربط و غیرخردمندانه دانست و گفت: در غیاب آزادی و نهادهای مدنی و شفافیت قطعاً هرچه دولت کوچکتر باشد، مردم در آسایش بیشتر خواهند بود، اما برای دستیابی به توسعه نه الزاماً یک دولت کوچک، بلکه دولتی کارآمد، شفاف و پاسخگو نیاز است.
میرزایی ادامه داد: اگر دولت همین امروز تصمیم بگیرد، میتواند تمام بنگاههای بزرگ بخش عمومی اعم از دولتی، بانکها و صندوقهای بازنشستگی و بنیادها را به سیستم سامانه هوشمند مجهز کرده و همه را رصد کند.
معاون اقتصادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی یادآور شد: حضور بنگاه ها در بورس، یکی از راه های شفاف سازی است. بورس، بنگاهها را شفاف کرده و در معرض دید قرار میدهد و دیگر امکان انتصاب افراد غیرمتخصص و ناکارآمد در بنگاه های اقتصادی و تخلفات گسترده در آن ها وجود نخواهد داشت.
وی با اشاره به عناصر سه گانه به عنوان الزامات مدیریت وضع موجود، گفت: شفافیت فراگیر بدون اینکه بخشی نادیده گرفته شود، ایجاد گفتوگویی فراگیر و اجتماعی و حرکت به سوی کنشگری سازمانیافته و فراگیر نهادهای مدنی، سه عنصری است که بیش و پیش از هر اقدامی لازم است.