ضرورت حفظ رابطه بازنشستگان با شاگردان و همکاران نسل جدید/ دغدغه‌های اقتصادی مانع فعالیت‌های فرهنگی در دوران بازنشستگی می‌شود
در ادامه دیدارهای مسئولان صندوق بازنشستگی کشوری با مفاخر فکری و فرهنگی که به مناسبت هفته «خانواده و تکریم بازنشستگان» صورت می‌گیرد؛ مدیرکل فرهنگی و اجتماعی صندوق با دکتر ژاله آموزگار، استاد بازنشسته زبان‌شناسی دانشگاه تهران، دیدار کرد.
به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل صندوق بازنشستگی کشوری، محمود مرتضایی‌فرد در این دیدار با اشاره به مجموعه فعالیت‌های انجام‌شده در حوزه فرهنگی، بر توجه ویژه صندوق بازنشستگی کشوری به چهره‌های علمی و استادان بازنشسته دانشگاه تاکید کرد.
وی با اشاره به راه‌اندازی روایت‌خانه صبا گفت: در این روایت‌خانه، اسناد و مدارک دوره‌های مختلف نظام بازنشستگی ایران از مشروطه تاکنون معرفی و احکام بازنشستگی چهره‌ها و شخصیت‌های مختلف سیاسی، علمی، فرهنگی و هنری جمع‌آوری، ترمیم و به صورت مکتوب و دیجیتال آرشیو شده است.
مدیرکل فرهنگی و اجتماعی صندوق بازنشستگی کشوری با بیان اینکه «در ادامه این فعالیت‌ها، ایجاد موزه آثار بازنشستگان و به‌ویژه چهره‌های نام‌آور فرهنگی و هنری، در دستور کار قرار دارد»، گفت: اقدامات لازم جهت بازسازی عمارت ناصرالدین میرزا در این جهت صورت گرفته است که امیدواریم بزرگان فرهنگ و هنر هم با ارائه آثار، تصاویر و یادگاری‌های خود، ما را در تشکیل و تکمیل این موزه یاری دهند.
ژاله آموزگار: بعد از بازنشستگی نباید ارتباط با نسل بعد را قطع کرد
ژاله آموزگار، زبان‌شناس و استاد بازنشسته دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، نیز در این دیدار با تقدیر از توجه صندوق بازنشستگی کشوری به چهره‌ها و پیشکسوتان حوزه علم و فرهنگ گفت: خود بازنشستگان هم نباید پس از بازنشستگی، ارتباط خود را با جانشینان خود از نسل جوان‌تر و نیز حوزه فعالیت خود، قطع کنند.
وی با بیان اینکه «خانه‌نشینی و فعالیت نکردن خطر بزرگی است که بازنشستگان و سالمندان را تهدید می‌کند»، افزود: همه ما باید این واقعیت را درک کنیم که بازنشستگی یک مرحله ناگزیر از زندگی انسان است و به‌هرحال، باید افراد مسن‌تر کنار بروند و کار را به جوان‌ترها واگذار کنند؛ اما درعین‌حال، نباید جوانان را رها کرد.
آموزگار با اشاره به تجربه شخصی خود ادامه داد: بسیاری از اعضای هیات علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران از شاگردان من هستند که استاد و مشاور رساله اغلب آنها بوده‌ام و الان بسیار خوشحال هستم که موفقیت‌های علمی آنها را می‌بینم. آنها هم متقابلا از من دست نکشیده‌‌اند و با آنکه سال‌هاست بازنشسته شده‌ام، مرتب مرا در جریان کارهای خود قرار می‌دهند و من هم خوشحالم که آنها جای مرا گرفته‌اند.
این استاد بازنشسته با اشاره به حضور و عضویت خود در نشست‌ها و انجمن‌های علمی و فرهنگی و انجام پژوهش‌های مختلف در دوران بازنشستگی، درعین‌حال مسایل اقتصادی را دغدغه مهم بازنشستگان دانست و تصریح کرد: امروزه عمده مسایل و مشکلات بازنشستگان به مسایل مالی و معیشتی برمی‌گردد که می‌تواند مانع فعالیت‌های فکری و فرهنگی و اجتماعی بسیاری از آنان شود.
وی ابراز امیدواری کرد که با تلاش‌ها و پیگیری‌های بیشتر مسئولان، گام‌های بزرگ‌تری در جهت کاهش دغدغه‌های اقتصادی بازنشستگان برداشته شود.
ژاله آموزگار در سال ۱۳۱۸ در خوی زاده شد. او از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۴۹ به‌عنوان پژوهشگر در بنیاد فرهنگ ایران مشغول به کار شد. از سال ۱۳۴۹ به‌عنوان استادیار در گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران شروع به تدریس کرد و از سال ۱۳۶۲ به‌عنوان دانشیار و از سال ۱۳۷۳ به‌عنوان استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به تدریس و تحقیق اشتغال داشته است. او به زبان‌های انگلیسی، فرانسه، ترکی، پهلوی و اوستایی مسلط است.
ژاله آموزگار سابقه عضویت در فرهنگستان زبان و ادب فارسی را در کارنامه خود دارد و جوایزی چون لژیون دونور از وزارت فرهنگ فرانسه و جایزه سرو ایرانی (در زمینه میراث فرهنگی) را نیز دریافت کرده است.
