بیانات مقام معظم رهبری در دیدار کارگران
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار کارگران
بسم الله الرّحمن الرّحیم
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاه و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّهالله فی الارضین.
خیلی خوش آمدید برادران عزیز، خواهران عزیز. جلسه‌ی هر ساله‌ی ما با کارگران از نظر بنده جلسه‌ی مهمّی است. امسال بالخصوص چون سال رونق تولید است و قوام تولید هم از جمله به وجود کارگر و کار کارگر و نیّت کارگر وابسته است، این دیدار به نظر من مهم‌تر است. خوشبختانه جمع حاضر، فضا را با خواندن این اشعار زیبا و معنوی، معنوی کردید، فضا را به سمت گرایش به معنویّات و توسّل به ذیل عنایت پروردگار، ماه شعبان و وجود مقدّس پیغمبر اکرم [بردید]؛ جلسه به نظر بنده حال معنوی پیدا کرد و این برای ما مهم است.
در این شعری که خواندید، اسم بهار را آوردید، راجع به بهار سرودید و خواندید؛ من عرض می کنم کار هم بهار است. همچنان که بهار، استعدادهای زیرزمینی و استعدادهای طبیعی را شکوفا می کند -در بهار درختان میوه می دهند، برگ و بار می دهند، سایه می‌اندازند؛ در بهار طبیعت زنده می شود و استعدادهای درونیِ خودش را بُروز می دهد- کار هم همین جور است؛ کار، همه‌ی استعدادهای باطنی و واقعی را در معرض بُروز و ظهور می‌آورد. اگر علم باشد امّا این علم به کار نیفتد چه فایده‌ای دارد؟ اگر ابتکار و استعداد درونی در افراد باشد امّا کار نباشد و به کار نیفتد، این استعداد سودی به کسی نمی بخشد؛ کار است که استعدادها را، ظرفیّت‌ها را، واقعیّت‌های موجود را در منابع انسانی بُروز می دهد، ظهور می دهد و مورد استفاده قرار می دهد؛ خب این اهمّیّت کار است.
یکی از وظایف بزرگ جامعه‌ی اسلامی و مسئولان همین است که ارزش کار را برای افکار عمومی روشن کنند؛ کار بشود یک ارزش، نه فقط یک نیاز. البتّه کار، نیاز است -نیاز جامعه است، نیاز خود فرد است؛ هم نیاز زندگی است، هم نیاز روحی و روانی است؛ [یعنی] کار، نیاز روحی و روانی هم هست- امّا صرفاً یک نیاز نیست؛ کار، یک ارزش والا در جامعه است؛ این را بایستی ما به شکل فهم عمومی و ادراک عمومی مردم دربیاوریم؛ اگر این معنا -به معنای واقعی کلمه- روشن شد، آن وقت ارزش کارگر بالا خواهد رفت. کارگر را در جامعه بایستی ارزشمند معرّفی کرد. فرق هم نمی کند؛ کارگرِ همه‌ی بخش‌ها؛ این بخش‌هایی که اسم آوردند -که شما دوستان، نماینده‌ی آن بخش‌ها هستید- و بقیّه‌ی بخش‌ها؛ هر جایی که کار هست، هر جایی که تحرّک هست، هر جایی که تولید هست.
رونق تولید به شرایطی متوقّف است که یکی از آنها کار است. این کار باید جهادی باشد؛ کارِ فوق‌العاده باید در کشور انجام بگیرد تا رونق تولید به وجود بیاید؛ اگر رونق تولید به وجود آمد، این خود یکی از ارکان اصلی اقتصاد مقاومتی است. وقتی اقتصاد مقاومتی [محقّق] شد، معنایش این است که جامعه نگران این نخواهد بود که فلان اراذل آمریکایی یا صهیونیستی یا غیره چه تصمیمی درباره‌ی نفت ما می گیرد یا درباره‌ی اقتصاد ما می گیرد یا مواردی مانند اینها. اینکه من روی رونق تولید و وسیع‌تر [از آن] روی اقتصاد مقاومتی تکیه می کنم و روی کالای ایرانی و روی تحرّک کاری در کشور تکیه می شود، برای این است. ملّت به عزّت و استغناء از بیگانگان نیاز دارد. یک ملّت در کنار اصلی‌ترین نیازهای خود، عزّت ملّی را قرار می دهد. ملّت‌ها راضی نیستند تحت نفوذ و تأثیر تصمیم‌گیرانی باشند که یا دوست این ملّت نیستند یا دشمن این ملّتند. امروز بسیاری از این تصمیم‌گیران دنیا در مسائل اقتصادی، دشمنان ملّت ایرانند. البتّه می گویند [فقط] دشمن جمهوری اسلامی هستیم، امّا دشمن ملّت ایرانند، چون جمهوری اسلامی به مدد و کمک ملّت ایران برپا است؛ بدون کمک ملّت ایران، نه جمهوری‌ای بود، نه اسلامی‌ای بود.
دشمن از راه‌های دیگر مأیوس شده. ببینید! شما بحمدالله فرزانگان هستید؛ بسیاری از شماها جزو افرادی هستید که ذهنتان و فکرتان در زمینه‌های گوناگون، مولّد و سازنده و مبتکر و آگاه است؛ می دانید دشمن از اوّلِ انقلاب تا امروز بر روی همه‌ی نقاطی که ممکن است کشور را به هرج و مرج بکشد تکیه کرده، از جمله بر روی مسئله‌ی کار و کارگر -شاید هم بیشتر از بخشی از موارد دیگر، روی این نقطه تکیه کرده- ولی در همه‌ی این موارد، کارگران کشور در مواجهه‌ی با دشمن توی دهن دشمن زده‌اند، دشمن را مأیوس کرده‌اند. این مال امروز فقط نیست؛ چهل سال است که این مسئله وجود دارد؛ جامعه‌ی کارگری جزو وفادارترین جوامع به انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی بوده و هست. بنابراین، دشمن روی این مسئله خیلی تلاش کرده، خیلی کار کرده. مسئولین کشور و صاحب‌اختیارها و سیاست‌گذارها و سیاست‌سازها و مجریان سیاست‌ها باید مراقبت کنند؛ این را قدر بدانند.
مطالبی که آقای وزیر بیان کردند مطالب کاملاً درستی است؛ مخاطب این مطالب، خود مسئولین کشورند، نه فقط وزارت کار، [بلکه] بخش‌های مختلف و دستگاه‌های مختلف و گوناگون دولت. مسئله‌ی امنیّت شغلی، مسئله‌ی احترام کارگر، مسئله‌ی مزد کارگر، اینها مسائل اساسی است؛ باید به اینها بدرستی برسند. کسانی هستند که دنبال سوء‌استفاده‌ی خودشان هستند. من اوّلِ سال گفتم، کارخانه‌ی سرِپا را از دولت می خرد -حالا به چه قیمتی، بحث دیگری است- و کارخانه را از بین می برد، ماشین‌آلات را به فروش می رساند، کارگر را بیکار می کند، زمین را برج می سازد؛ باید جلوی اینها گرفته بشود، اینها جزو وظایف اساسی دولت اسلامی است؛ دولت، نه فقط قوّه‌ی مجریّه [بلکه] قوّه‌ی مجریّه، قوّه‌ی قضائیّه، قوّه‌ی مقنّنه، همه؛ حمایت از کار یعنی این، حمایت از کارگر یعنی این. همین مسئله‌ی واردات که اشاره کردند، مسئله‌ی بسیار مهمّی است، این همه هم تأکید شده، مقرّرات دولتیِ سفت و سختی هم برای آن گذاشته شده، بایستی در مقام اجرا با قاطعیّت اجرا بشود. خوشبختانه امروز -یعنی این روزها؛ از سال گذشته هم به ما این خبرها می رسید- کسانی هستند که دنبال جنس داخلی می گردند، [امّا] فروشنده به جای جنس داخلی، جنس خارجی را می دهد، می گوید این داخلی است! خلاف می گوید، دروغ می گوید؛ گاهی از این اتّفاق‌ها می‌افتد. خب چیزی که در داخل تولید می شود، از لحاظ کیفیّت، بهتر از مشابه خارجی است، از لحاظ قیمت، کمتر از مشابه خارجی است. نباید بگذاریم با واردات بی‌رویّه، با برخی از سیاست‌های غلط، این تولیدکننده‌ی داخلی دچار مشکل بشود؛ او که دچار مشکل شد، تولید می خوابد، کارگر بیکار می شود، کشور، نیازمند باقی می ماند.
بارها افراد خیرخواه و دلسوز گفته‌اند و بنده هم تأیید می کنم که تحریم در موارد بسیاری به سود کشور است، به سود ملّت ایران است، این را افراد دلسوز و علاقه‌مند و مطّلع بیان می کنند. بله، تحریم یک مشکلاتی را ایجاد می کند؛ تحریم مبادلات بانکی، تحریم نفتی و غیره ممکن است یک مشکلاتی را به وجود بیاورد امّا در نهایت به نفع کشور است. یکی از مسئولین کشور می گفت که در یک جلسه‌ی خارجی، یک نفر از سیاستمداران خارجی به ما می گفت آقا! شما در دوران تحریم توانستید این همه سلاح‌های مدرن تولید کنید؛ خیلی تواناییِ شما بالا است؛ با اینکه تحریم بودید توانستید یک چنین کارهای بزرگی انجام بدهید؛ اگر تحریم نبودید، چه کار می کردید. این آقا می گفت: به او گفتم اگر تحریم نبودیم، این کارها هیچ کدام انجام نمی گرفت؛ درست هم گفته. تحریم موجب می شود که ما به خودمان مراجعه کنیم، دنبال تولید [برای تأمین] نیازها از درون خودمان باشیم، ابتکارات خودمان را شناسایی کنیم، بشناسیم. من به شما عرض می کنم -شما کارگر هستید، کارگرهای سطوح بالا هستید، بسیاری از شما تحصیلات عالیه دارید- قدر بدانید این امکان تولید را، این امکان ابتکار را؛ و مسئولین هم باید این را قدر بدانند، مسئولین هم بایستی این را قدر بدانند.
خب دشمنان از طُرق مختلف علیه ملّت ایران و علیه انقلاب بزرگ ما و علیه نظام جمهوری اسلامی ما که فریاد عدالت را در دنیا سر داده و ملّت‌ها را متوجّه خودش کرده [تلاش می کنند] و می خواهند این را به زانو در بیاورند؛ از طُرق مختلف تلاش کردند و نتوانستند، ناکام شدند؛ حالا به مسائل گوناگون اقتصادی پرداخته‌اند و می گویند می خواهیم فشار اقتصادی بیاوریم تا ایران را به زانو دربیاوریم. بدانند ملّت ایران در مقابل آنها به زانو در نخواهد آمد؛ این حرکت اخیر آمریکا هم همین جور است.
اوّلاً تلاشی که اینها در زمینه‌ی نفت می کنند به جایی نمی رسد، ما آن مقداری که نیاز داریم، آن مقداری که لازم داریم، آن قدری که خودمان اراده کنیم، می توانیم نفتمان را صادر کنیم؛ حالا آنها به خیال خودشان راه‌ها را مسدود می کنند امّا ملّت فعّال و مسئولین بیدار و هشیار اگر دامن همّت به کمر بزنند، بسیاری از بن‌بست‌ها را می توانند باز کنند، این هم یکی از آنها است و قطعاً این کار را [می کنند]؛ بنابراین کار آنها به نتیجه نخواهد رسید؛ این یک.
دوّم، دارند دشمنی می کنند، بدانند این دشمنی آنها بی‌جواب نخواهد ماند؛ پاسخ این دشمنی را اینها خواهند گرفت، ملّت ایران ملّتی نیست که بنشیند تماشا کند علیه او توطئه کنند، علیه او کار کنند و او ساکت بنشیند.
ثالثاً، همان طور که گفتم، ما اینکه هر چه کمتر به این شکل از فروش نفت وابسته باشیم را، قدر می دانیم؛ این خیلی بهتر است برای ما. مهم این است که ما در داخل به گوهر درونی خودمان آگاه بشویم، آشنا بشویم و بدانیم که توانایی‌های نیروی انسانی در کشور ما و جامعه‌ی ما و منابع انسانی ما بسیار فراتر از آن چیزی است که امروز دارد نشان داده می شود.
جوان‌های ما ابتکارات زیادی می توانند بکنند، ما در طول این سال‌ها این را نشان داده‌ایم، هم در قضایای تولید، هم در مسائل گوناگون اجتماعی، هم در مسائل سیاسی، هم در قضایای اقتصادی‌ای که آنها از اوّل انقلاب روی مسائل اقتصادی ما متمرکز شده‌اند؛ این پیشرفت‌های گوناگون کشور، این سازندگی‌ها، این تلاش‌های فراوان، همه در مقابله‌ی با حرکت دشمن اتفاق افتاده و انجام گرفته است. توانایی‌های ملّت ایران، توانایی‌های خیلی زیادی است. ما باید فرهنگ کار و تولید و تلاش را ترویج کنیم؛ این روحیه‌ی نشستن و ثروت بادآورده را انتظارکشیدن باید از بین برود، این را نباید ترویج کنیم.
دستگاه‌های مختلف، صدا و سیما و دیگران باید متوجّه این معنا باشند که نوع کارهایی از قبیل کارهای بخت‌آزمایی را ترویج نکنند. همین آیاتی که این قاری محترم با لحن بسیار خوبی بیان کردند، اینها به ما درس می دهد: وَ اَن لَیسَ لِلاِنسانِ اِلّا ما سَعیٰ؛ دستاورد واقعی و حقیقی انسان آن چیزی است که محصول سعی او و تلاش او باشد؛ این است. اینکه غذای پخته را جلوی انسان بگذارند، در دهان انسان بگذارند، این انسان را به جایی نمی رساند. آن جایی که ذهن انسان کار می کند، فکر انسان کار می کند، بازوی انسان کار می کند، همّت و اراده‌ی انسان کار می کند، آن است که انسان را، فرد را و جامعه را رشد می دهد. جوامعی هم که در دنیا از لحاظ مادّی رشد کردند، در اثر این تلاش رشد کردند؛ تلاش کردند و رشد کردند. خدای متعال وعده داده که به آن کسانی که برای دنیا هم کار می کنند و به فکر معنویّات و آخرت هم نیستند، کمک می کند تا در همان راهی که هستند بتوانند حرکت بکنند؛ باید تلاش کرد.
منتها نگاه ما فقط مادّی نیست؛ ما دنبال رفاه جامعه، رشد علمی جامعه، رشد مادّی جامعه، رشد فنّاوری جامعه هستیم امّا دنبال معنویّت جامعه و صلاح جامعه و عزّت جامعه و پیشرفت اخلاقی جامعه، دنبال اینها هم هستیم. ما اکتفا نمی کنیم به پیشرفت مادّی و این تلاش لازم دارد. و این تلاش، ممکن است؛ تحقّق آن، کاری است ممکن و بحمدالله شروع هم شده. من نگاه می کنم به مجموعه‌های گوناگون در سراسر کشور، اغلب هم جوان، اغلب هم تحصیلکرده، اغلب هم دارای انگیزه، انگیزه‌های معنوی، می بینم بحمدالله این حرکت شروع شده. اینکه ما گفتیم گام دوم، معنایش این است که همان انگیزه‌ای، همان حرکتی، همان همّت بلندی که توانست این کشور را بعد از سال‌های متمادی از زیر لگد استعمارگران و مستکبرین خارج کند -که خیلی همّت بلندی لازم بود و ملّت ایران این همّت را با رهبری امام بزرگوار انجام داد- امروز [هم] وجود دارد برای اینکه بتواند یک حرکت عظیمی را انجام بدهد و ان‌شاءالله این حرکت عظیم به آینده‌ی روشن ملّت ایران منتهی خواهد شد و به توفیق الهی ملّت ایران به آن اوج و قلّه‌ی رفعت و عزّت از لحاظ مادّی و معنوی خواهند رسید. و این کار شما جوان‌ها است؛ این کار جوان‌های ما است و امروز جوان‌های ما بحمدالله توانایی‌اش را دارند، انگیزه‌اش را دارند، رشد لازم فکری و بلوغ لازم فکریش را دارند، همّتش را هم دارند. دشمن البتّه از این عصبانی است، از این ناراحت است.
ملّت ما خوشبختانه ملّت یکپارچه‌ای هم هست؛ شما ملاحظه کنید، این قضیّه‌ی سیل که اتّفاق افتاد، کسی هم خیلی دعوت نکرد مردم را -ما یک وقتی در قضایای گوناگون اصرار می کنیم، دنبال می کنیم، مردم را دعوت می کنیم، این دفعه اصلاً نیازی به این نبود- مردم خودشان مثل سیل به سراغ سیل‌زده‌ها رفتند. حادثه‌ای که امروز در کشور اتّفاق افتاده در مقابل تهاجم این بلای طبیعی -که سیل یک بلای طبیعی بود- خود این حادثه یک حادثه‌ی عظیمی است، حادثه‌ی مهمّی است، بیش از حادثه‌ی سیل اهمّیّت دارد. جوان‌ها از همه‌ی اطراف کشور راه افتادند رفتند، با محلّی‌ها و جوان‌های محلّی همکاری کردند، کمک کردند، اموالی که اهدا کردند، کمکی که اهدا کردند، کمک جسمی‌ای که اهدا کردند، اینها خب چیزهای مهمّی است؛ این حوادث در کشور وجود دارد و همه‌ی اینها نوید‌دهنده‌ی یک آینده‌ی خوب است. دشمنان البتّه این را نمی توانند ببینند و دارند تلاش خودشان را می کنند. من آن روز گفتم که این تلاش‌های دشمن در واقع آخرین نفَس‌های دشمنی دشمن است، امروز هم همین را تأکید می کنم و دشمن بالاخره از دشمنی خسته خواهد شد و ملّت ایران به توفیق الهی خسته نخواهد شد.
رحمت خدای متعال بر امام بزرگوار ما که این راه را در مقابل ما باز کرد، رحمت خدا بر شهدای عزیز ما که توانستند این امنیّت و استقلال را برای ما به وجود بیاورند، رحمت خدا بر شهدای طبقه‌ی کارگر که چه در دفاع مقدّس چه در دوران‌های بعدی و چه امروز، در همه‌ی میدان‌ها بحمدالله حضورشان حضور فعّالی بوده، و رحمت و سلام و لطف الهی بر همه‌ی شما عزیزان. و سلام ما را هم به بقیّه‌ی برادران عزیز کارگرمان و خواهران عزیز کارگرمان برسانید.
والسّلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته
