کمتر از ۲۰ درصد سالمندان جهان حقوق بازنشستگی دارند
نابرابری های مهمی در سطح جهانی در دسترسی موثر به درآمد بازنشستگی وجود دارد و در اکثر کشورهای کم درآمد کمتر از ۲۰ درصد سالمندان، حقوق بازنشستگی دریافت می کنند.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری و به نقل از اتحادیه بین المللی تأمین اجتماعی (ISSA)، برنامه های حمایت اجتماعی از سالمندان رایج ترین شکل حمایت اجتماعی در سراسر جهان است.
درحال حاضر، تعداد افراد در سنین بیشتر از ۶۵ سال در سطح جهان از تعداد کودکان کوچکتر از ۵ سال بیشتر است و پیش بینی می شود تا سال ۲۰۵۰ ، تعداد افراد بالاتر از ۶۵ سال بیش از دو برابر شود درحالی که تعداد کودکان کوچکتر از ۵ سال نسبتاً بدون تغییر خواهند ماند.
بخش اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد (UN-DESA) در این باره اعلام کرده است: تعداد سالمندان تا سال ۲۰۵۰ به ۱.۵ میلیارد نفر می رسد که بیش از دو برابر کودکان کوچکتر از ۵ سال خواهد شد و تعداد زنان سالمند نسبت به مردان سالمند به دلیل میانگین امید به زندگی بالاتر، بیشتر خواهد بود که تا سال میلادی آینده، ۵۵ درصد زنان بالای ۶۵ سال و ۶۱ درصد آنان بالای ۸۰ سال سن خواهند داشت.
براساس گزارش سازمان بین المللی کار (ILO) حدود ۶۸ درصد سالمندان حقوق بازنشستگی دریافت می کنند. بااین وجود، نابرابری های مهمی در سطح جهانی در دسترسی موثر به درآمد بازنشستگی وجود دارد و در اکثر کشورهای کم درآمد کمتر از ۲۰ درصد سالمندان، حقوق بازنشستگی دریافت می کنند.
چالش اساسی بسیاری از کشورهایی که دامنه پوشش بازنشستگی گسترده ای دارند، حفظ تعادل و پایداری مالی برنامه های بازنشستگی و کفایت مزایا است. برای کاهش چالش های مالی؛ بکارگیری سیاست های بازارکار فعال، یادگیری مادام العمر و محیط کار دوستانه می توانند ازجمله راه هایی برای تشویق سالمندان پویا باشند.
چنین سیاست هایی ممکن است به تأخیر در بازنشستگی، افزایش درآمد و مشارکت های بازنشستگی و حمایت از سالمندی سالم منجر شود. این چالش در کشورهایی که دامنه پوشش محدودتری دارند، با انجام اقداماتی می تواند به فقر سالمندی رسیدگی کند.
بر اساس این گزارش، نابرابری دیگر حمایت های اجتماعی، دسترسی به مراقبت های بهداشتی مقرون به صرفه و با کیفیت است.
مهم ترین دلیل نابرابری در جامعه سالمندی، عدم دسترسی به مراقبت های طولانی مدت است. در بعضی از کشورها مانند آلمان، ژاپن، لوکزامبورگ، هلند و کره جنوبی مراقبت های طولانی مدت اجباری است؛ درنتیجه، براساس داده های ILO ، حدود ۵.۶ درصد از جمعیت جهان در کشورهایی زندگی می کنند که براساس مقررات ملی به تمامی جمعیت آن کشور، خدمات مراقبت های طولانی مدت ارائه می شود.
ترجمه: فریبا بهزاد
