۲۰۲۰ و آغاز دهه سالمندی جوان
سال ۲۰۲۰ به عنوان آغاز دهه سالمندی جوان (Yong Old=Yold) شناخته می شود، اصطلاحی برگرفته از فرهنگ ژاپنی برای نامیدن افراد بین ۶۵ تا ۷۵ سالگی.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری، نشریه اکونومیست نوشت: نوزادانی که در نتیجه انفجار جمعیتی ناشی از ازدیاد زادوولد در سال های پس از جنگ جهانی دوم در کشورهای ثروتمند به دنیا آمده بودند، امروز حدود ۶۵ سال دارند. به طور سنتی، ۶۵ سالگی برای بازنشستگی درنظر گرفته شده است و سال های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵ دقیقا ۶۵ سال بعد از آن انفجار جمعیتی است.
شاید انتظار برود که همه این گروه سنی حالا بازنشسته شوند و دنیا پیک بازنشستگی را تجربه کند، ولی چنین اتفاقی رخ نمی دهد. آنها به کار کردن ادامه می دهند و همچنان فعالیت اجتماعی دارند. اینها همان گروهی هستند که در لباس جدیدشان به عنوان سالمند جوان دنیا را دگرگون خواهند کرد، همان طور که در مراحل مختلفی در طول زندگی شان تاثیر زیادی در تغییرات اجتماعی داشته اند.
سالمندان جوان، تعدادشان بیشتر است و سلامت تر و ثروتمندتر از نسل های قبلی بازنشستگان هستند. امروزه ۱۳۴میلیون فرد ۶۵ تا ۷۴ساله در کشورهای ثروتمند جهان زندگی می کنند. این رقم ۱۱ درصد جمعیت این کشورها را تشکیل می دهد، در حالی که تعداد افراد بین ۶۵ تا۷۴سال، در سال ۲۰۰۰، ۹۹ میلیون نفر و برابر با ۸درصد جمعیت این کشورها بوده است.
این سریع ترین نرخ رشد جهانی یک گروه سنی تاکنون بوده است. با بالارفتن سن، سلامتی تحت تاثیر قرار می گیرد ولی سالمندان جوان در برابر بیماری و ضعف مقاومتی بهتر از نسل های پیشین خود دارند: این را می شود از ۳.۷ سال افزایش امید به زندگی در فاصله سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ دریافت.
این گروه سرمایه خوبی هم دارند: بین سال های ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۳، میانگین دارایی های ۴۰درصد از خانوارهای دارای سرپرست بالای ۶۲ ساله بیش از ۲۱۰هزار دلار بوده است، در حالی که دیگر گروه های سنی دارایی هایی به مراتب کمتر داشته اند.
سالمندان جوان همچنین بیشتر مشغول اند. در سال ۲۰۱۶ در کشورهای ثروتمند تنها یک پنجم افراد بین سنین ۶۵ تا ۶۹ سال مشغول به کار بودند، رقمی که به سرعت رو به افزایش است.
کارکردن یکی از عواملی است که به بیشتر و طولانی تر سلامت ماندن افراد کمک می کند. نتیجه پژوهشی در آلمان نشان می دهد که افرادی که پس از بازنشستگی به فعالیت ادامه می دهند، آسان تر می توانند زوال شناختی ناشی از بالارفتن سن را مدیریت کنند و ظرفیت شناختی معادل افراد یک سال و نیم جوان تر از خود دارند.
افراد بالای ۶۰ سال مشتریان ثابت و رو به رشد شرکت های حمل و نقل هوایی هستند. آنان نقش حیاتی در صنعت گردشگری دارند چون در مقایسه با جوانان وقت بیشتری را در تعطیلات می گذرانند. این گروه همچنین معادلات تحصیلی را هم برهم زده اند. تعداد دانشجویان بزرگسال یا بازنشسته در بخش تحصیلات تکمیلی دانشگاه هاروارد رو به افزایش است.
افزایش تعداد سالمندان جوان هم برای خود ایشان، هم برای اقتصاد و هم برای جامعه مفید بوده است. شاید بسیاری از مدیران یا کارشناسان منابع انسانی فکر کنند که با بالارفتن سن میزان خلاقیت کاهش می یابد ولی مطالعات شرکت های بیمه ای برای کارخانه های کامیون سازی در آلمان نشان می دهد کارکنان با سن بیشتر خلاقیتی بالاتر از حد متوسط دارند. به علاوه، گروه های کاری ناهمگنی که از افراد گروه های سنی مختلف تشکیل شده باشند، گروه هایی موفق ترند.
با فعالیت طولانی تر و نیاز کمتر به مراقبت های پزشکی، هزینه های عمومی در ارتباط با سلامتی و بازنشستگی کاهش می یابد و به این ترتیب جوامع بهتر عمل می کنند.
فرصتِ بسیار برای کار و زندگی
برخی شرکت ها و سازمان ها با تبعیض میان کارکنانشان، دوره های آموزشی را فقط مختص کارکنان جوانشان برگزار می کنند. سالمندان جوان از شرکت ها و سازمان ها انتظار دارند تا با در پیش گرفتن رفتاری دوستدار سالمند، به تغییر روند سالمندی کمک کنند.
سیاست های دولتی هم باید دگرگون شوند. هنوز سن بازنشستگی در بسیار از کشورهای ثروتمند پایین تر از سنی است که بسیاری از افراد بخواهند دست از فعالیت بکشند. گاهی برخی از سیاست های دولتی موجب می شوند تا بازنشستگی به جای اینکه سکوی پرتاب باشد، به لبه تیغ تبدیل شود.
اغلب بیماری های مرتبط با سالمندی با اصلاح سبک زندگی قابل پیشگیری است. این در حالی است که تنها حدود ۲تا۳درصد هزینه های بهداشت و درمان اغلب کشورها صرف پیشگیری می شود. باید برنامه هایی در نظر گرفته شود تا سالمندان جوان در دهه پیش رو در نقطه قابل قبول سلامتی و فعالیت قرار داشته باشند.
آنان در سال ۲۰۳۰، ۷۵ساله خواهند شد و وارد دوران طولانی از زوال می شوند که تعداد کمی از کشورهای ثروتمند برای آن آمادگی دارند.
مترجم: فاطمه اتراکی
