هان ای عزیز فصل جوانی به هوش باش
در پیری از تونیاید به غیرخواب
( امام خمینی «ره » )
روزگار ودوران نوجوانی وجوانی بالاترین و والاترین سرمایه وجودی هر انسان است که باید به درستی آن را شناخت و از لحظه لحظه ارزشمند آن بهره ی کافی ووافی برد، زیرا دوران شکوفایی استعداد ها و بروز وظهور خلاقیت ها و توانمندی ها می باشد و از دوران دیگر عمر چنین بهره ی با ارزشی حاصل نخواهد شد.
حضرت علی علیه السلام در این باره به فرزندش امام حسن مجتبی - علیه السّلام – در وصیتی این چنین سفارش فرموده اند : « إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ کَالْأَرْضِ الْخَالِیَةِ مَا أُلْقِیَ فِیهَا مِنْ شَیْءٍ قَبِلَتْهُ ...چرا که قلب جوان همچون زمین خالی است،هربذری در آن پاشیده شود می پذیرد. ( نهج البلاغه ( محمد دشتی ) نامه شماره31 )
در غیر این صورت حسرت واندوه عظیمی به بزرگی همان سرمایه در پی خواهد داشت که جبران ناپذیر خواهد بود ویا به سختی امکان جبران بدست آوردن سرمایه جوانی از دست رفته را خواهد داشت.در این رابطه حضرت علی علیه السّلام فرموده اند : » إِضَاعَةُ الْفُرْصَةِ غُصَّة« از دست دادن فرصت غصه است . نهج البلاغه ( شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة (للصبحی صالح)
روزگار جوانی بهار شاداب و خرمی را ماند که پر از لطف و صفا و زنده دلی و امید است ولی دورانی کوتاه وزود گذر دارد، لذا باید بسیار دقت و مواظبت نمود زیرا اگر چشمه های علم ودانش و معرفت و اخلاق و.... در این دوران کوتاه به جوشش در آید ثمره ای بس بزرگ و جاوید در برخواهد داشت.
خواندن این کتاب به همه اقشار جامعه خصوصا به پیشکسوتان گرانقدر و فرزندان جوان باز نشستگان محترم توصیه می شود.