به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل صندوق بازنشستگی کشوری، به نقل از ایسنا، نحوه تعامل با سالمندان، تصویری از آینده را در مقابل دیدگان نسل حاضر ترسیم می‌کند و حفظ یکپارچگی خانوادگی به عنوان یک ارزش و حفظ همبستگی میان سالمند و خانواده‌اش تصویر آینده‌ای سرشار از امنیت خاطر و رضایتمندی را نشان می‌دهد.
به علاوه، شرکت در فعالیت‌های اجتماعی می‌تواند به بهبود سلامت عمومی و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌ها کمک کند و مانع از انزوای اجتماعی و تنهایی شده و در نتیجه جنبه‌های سلامت روانشناختی و جسمانی آنها را تقویت کند.
با وجود بروز برخی تغییرات در خانواده‌های ایرانی هنوز جایگاه و اعتبار خانواده و نقش سالمندان برای بسیاری از افراد قابل توجه و مهم است و این با فرهنگ اعتقادی و مذهبی افراد همخوانی دارد.
نسل‌های قدیمی‌تر، دانش و تجربیات زیادی در زندگی جمع‌آوری کرده‌اند که می‌تواند به نسل‌های جوان منتقل شود. خرد، مهارت‌ها و درس‌های زندگی را می‌توان از طریق روابط بین نسلی به اشتراک گذاشت و به افراد جوان کمک کرد تا بینش و راهنمایی به دست آورند.
پدربزرگ و مادربزرگ؛ در دسترس و سرشار از عشق
نقش مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها در ایجاد امنیت روانی برای کودکان منحصربه فرد است. کودک با حضور آنها حس می‌کند که همواره سنگری برای پناه گرفتن و ستونی برای تکیه کردن در زندگی به جز پدر و مادرش وجود دارد.
اینکه به جز والدین کس یا کسانی وجود دارند که بسیار دلسوز و مهربانند، عشق بی‌دریغ دارند و با یک عمر تجربه و عشق بی‌دریغ در کمال خونسردی فرزندان را می‌پرورند، اهمیت اساسی دارد.
کودکانی که از موهبت داشتن پدربزرگ و مادربزرگ در خانواده بهره‌مند هستند، اعتماد به نفس بالاتری دارند. همواره احساس امنیت می‌کنند، کمتر می‌ترسند و جسارت بالاتری دارند.
پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها با یک عمر تجربه، این مزیت را دارند که همواره در کنار فرزندان‌شان در تربیت نوه، صد البته با خونسردی و آرامش حضور داشته و به آنها یاری برسانند.
معمولا مادربزرگ و پدربزرگ‌هایی که بیشتر با نوه‌های خود وقت می‌گذرانند، عمر طولانی‌تری دارند و میزان سرزندگی و امید در آنان بسیار زیاد است، آنان عشق و محبت مورد نیاز خود را در زندگی با حضور نوه‌های خود پر می‌کنند.
از نظر علمی ارتباط عاطفی پدربزرگ و مادربزرگ با نوه‌ها و دیدار حضوری آنها می‌تواند: علائم افسردگی را به میزان قابل توجهی در هر دو طرف کاهش دهد. همچنین حفظ این ارتباط نقش بسیار زیادی در استحکام بیشتر خانواده و حفظ روابط پایدار میان اعضای خانواده دارد. این ارتباط کمک می‌کند تا علاوه بر مادربزرگ و پدربزرگ‌ها، نوه‌ها نیز بتوانند زندگی را از دیدگاه جدید و متفاوتی ببینند.
پدربزرگ ها و مادربزرگ ها به دلیل تجربه زیادشان در بزرگ‌کردن فرزندان به ظرافت‌های کار آشنایی کافی دارند. انتقال دانش جمعی، کاهش شکاف بین نسل‌ها، تقویت مهارت‌های کودک، دورهمی‌های خانوادگی و افزایش تعاملات اجتماعی، کمک به مراقبت از فرزندان و تربیت صحیح آنها از مهم‌ترین تأثیرات پدر و مادربزرگ‌ها در تربیت کودکان هستند.
هرچه وقت‌گذرانی نوه‌ها با نسل‌های قدیم‌تر بیشتر باشد، درک بهتری از نیاکان خود به دست می‌آورند و احساس ریشه‌دار بودن می‌کنند. این احساس باعث کاهش شکاف بین نسل‌ها می‌شود و در مدیریت اختلاف فکری والدین با فرزندان موثر است.
به طور معمول سالمندان نقش‌های جدی و رسمی در خانواده دارند، آنها می‌توانند به عنوان مرجع یا ستون استوار خانواده عمل کنند و نقش‌های سرپرستی و تدبیر امور را بر عهده داشته باشند.
سالمندان همچنین می‌توانند به عنوان مشاوران خانواده عمل کنند و در تصمیم‌گیری‌های خانوادگی نقش مهمی را ایفا کنند. در چنینی بافتی روابط خانوادگی استمرار می‌یابند و به سمت بلوغ پیشرفت می‌کنند.